Υλικά ρετσέτας (για 2 λαμαρίνες του φούρνου):
♥ 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
♥ 200 γραμμάρια έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
♥ 450 γραμμάρια χλιαρό νερό
♥ 15 γραμμάρια μαγιά ξερή
♥ 14 γραμμάρια αλάτι
♥ 50 γραμμάρια ζάχαρη
♥ Λίγο γλυκάνισο
Εκτέλεση
Βάζεις σε ένα μεγάλο μπολ/λεκάνη το αλεύρι, το αλάτι κι ανακατεύεις. Προσθέτεις ζάχαρη, μαγιά και ξανα-ανακατεύεις. Προσθέτεις το λάδι. Έπειτα αρχίζεις να τρίβεις τη ζύμη με τις χούφτες σου. Πρέπει το λάδι να πάει παντού, πρέπει το αλεύρι να κιτρινίσει από το λάδι και σαν αποτέλεσμα να έχεις μικρά σβολάκια. Η ζύμη δηλαδή πρέπει να είναι τριφτή.
Βάλε σε ένα μπρίκι λίγο από τα 450 γραμμάρια νερό που έχεις συνολικά για τη συνταγή σου. Πρόσθεσε ένα κουταλάκι γλυκάνισο σπασμένο ή 1-2 αστεράκια από ολόκληρο γλυκάνισο. Το βάζεις στο μάτι να ζεσταθεί και όταν πάρει την πρώτη βράση, το κατεβάζεις και το σκεπάζεις με μία χαρτοπετσέτα. Έτσι, τα αρώματά του δεν θα εξατμιστούν. Αφού το αφήσεις λίγη ώρα, το σουρώνεις μέσα στο υπόλοιπο νερό. Έτσι, έχεις νεράκι ελαφρώς αρωματισμένο με γλυκάνισο. Στα παξιμάδια σου δεν θα το καταλαβαίνεις εντελώς ότι έχουν γλυκάνισο, απλά θα σου έρχεται μία υποψία τσαχπίνικου αρώματος. Αφού έχεις ”αρωματίσει” το νερό σου, μπορείς να το προσθέσεις στο υπόλοιπο μείγμα και να αρχίσεις να το δουλεύεις. Άκουσέ με τώρα, φίλε αναγνώστη. Τα υλικά είναι μετρημένα/ζυγισμένα/υπολογισμένα to the point. Μην πεις, ”αχ να βάλω λίγο νεράκι ή λίγο αλευράκι”. Δηλαδή αν θέλεις πες το και καν’ το. Απλώς μην περιμένεις τρελές επιτυχίες, δεν εγγυώμαι τίποτα. Η ζύμη θέλει ζύμωμα. Λογικό; Λογικό. Θέλει να την παιδέψεις. Θα σε ανταμείψει όμως. Θα γίνει ζυμάρι ελαστικό, μαλακό, λείο και θα ανοίγει σαν σεντόνι. Αυτή την έκφραση/περιγραφή έχει και η ορίτζιναλ συνταγή. Ζυμάρι-σεντόνι. Έτσι θα γίνει και θα ενθουσιαστείς!!
Στη συνέχεια το αφήνεις μέσα στην λεκάνη, σε ζεστό μέρος, να πάρει τα πάνω του. Περίπου 1 ½ με 2 ώρες. Ανάλογα και τον καιρό, εντός και εκτός σπιτιού.
Εγώ για παράδειγμα, το σκέπασα με ένα κουβερτάκι , διπλασιάζεται.
Όταν φουσκώσει, το βγάζεις ξανά στον πάγκο και το χωρίζεις σε 6 κομμάτια. Το κάθε κομμάτι, το κάνεις μπαστουνάκι και το τοποθετείς στο ταψί (το ταψί με λαδόκολλα από κάτω). Καταλήγεις με 3 μπαστουνάκια στο κάθε ταψί, σύνολο 6. Ξεκινάς λοιπόν να τα κόψεις. Με μαχαίρι, μέχρι κάτω. Εγώ χρησιμοποίησα το κοφτήρι το στρογγυλό, το ρολαριστό της πίτσας και πολύ καλά έκανα. Οπότε αν έχεις, χρησιμοποίησε αυτό.
Αφού τα κόψεις, τα αφήνεις ξανά να φουσκώσουν. Περίπου 1 ώρα. Θα τα δεις. Θα έχουν ξαναπάρει τα πάνω τους. Ήρθε λοιπόν η ώρα του ψησίματος. Τα βάζεις αρχικά σε προθερμασμένο φούρνο με αντιστάσεις για ½ ώρα στους 180 βαθμούς. Ή και λίγο παραπάνω, ανάλογα τον φούρνο. Τα βγάζεις, τα χωρίζεις με το μαχαίρι και τα γυρίζεις ξαπλωτά
Τα ξαναβάζεις στη ζεστασιά του φούρνου, αυτή τη φορά στους 150 βαθμούς (αντιστάσεις και πάλι) για 1 με 1 ½ ώρα. Πάλι ανάλογα το φούρνο. Έτσι, ξεραίνονται και παίρνουν αυτή την παξιμαδωτή, τραγανή τους υφή. Προσοχή να μην τα κάψεις και μυρίσει το λάδι. Ξανθά και ανοιχτόχρωμα πρέπει να είναι! Όταν τα βγάλεις, τα αραδιάζεις επάνω σε σχάρα για να στεγνώσουν (αφού έχεις φάει σχεδόν το μισό ταψί έτσι ζεστά ζεστά και νόστιμα που είναι) και να μην ιδρώσουν. Είναι έτοιμα!
Τα αποθηκεύεις σε σκεύος αεροστεγές, για αρκετές ημέρες. Δεν παθαίνουν τίποτα και μένουν έτσι μπισκοτένια, τραγανοτρυφερά. Τώρα. Να σου την πω την αμαρτία μου. Εγώ τα έκοψα λίγο χοντρά. Δηλαδή, την επόμενη φορά, θα τα κόψω όσο πιο λεπτά μπορώ. Είναι πιο φίνα. Αλλά και έτσι όπως τα βλέπεις παρακάτω, ήταν και παραμένουν ΥΠΕΡΟΧΑ!
συνταγή-φωτογραφίες από frikocooking.wordpress.com